Toen het boek nog maar net uitkwam en ik mezelf in de boekhandel vond waar ik aandachtig de samenvatting op de achterkant van het boek las, trok het boek me in alle eerlijkheid niet echt. Het hele verhaal leek me een beetje vergezocht, wat natuurlijk niet noodzakelijk iets slechts hoeft te zijn, maar ik kon me met de beperkte samenvatting niet echt een voorstelling maken van het boek. Dus zette ik het terug.

Toen de film eerder dit jaar verscheen ben ik daar wel naar toe geweest en toen was ik al pleasantly surprised. Aangezien het als een paal boven water staat dat verfilmingen vaak maar een slap aftreksel zijn van het geschreven verhaal wist ik dat ik absoluut de boeken uit deze trilogie ook wilde lezen. En dit weekend was het dan eindelijk zo ver. Gisteren begon ik op de vroege ochtend met boek één. Ik was namelijk zo enthousiast om te beginnen aan het boek dat ik gewoon van anticipatie al om zes uur ‘s morgens wakker werd! Ik probeerde nog wat uit te slapen, maar werd toch uit mijn bed getrokken door de verleiding om aan het boek te beginnen. Zojuist heb ik met tranen in mijn ogen het laatste deel dichtgeslagen en wist dat ik meteen een review wilde schrijven nu alles nog zo lekker vers in mijn hoofd zit.

De wereld van Panem komt op mij echt heel realistisch over, en ook de personages zijn erg geloofwaardig en met veel diepte neergezet. Omdat het verhaal vanuit Katniss’ perspectief wordt verteld (ik-vorm) is het heel gemakkelijk om je in te leven in haar personage. Al heb ik haar wel een paar keer flink door elkaar willen rammelen omdat ze kennelijk niet in de gaten had dat twee jongens, Gale en Peeta, zo verschrikkelijk veel om haar gaven… is Katniss echt wel een personage wat mij persoonlijk erg aansprak. Hoewel ze zichtzelf voor de buitenwereld neerzet als sterke jonge vrouw, merk je als lezer dat Katniss erg onzeker is over vrijwel alles wat haar overkomt nadat ze besluit de plaats van haar zusje in te nemen in de hongerspelen.

Het boek begint op de dag waarop de tributen worden uitgeloot in alle districten, dus je zit meteen van het eerste moment in het verhaal. De daaropvolgende gebeurtenissen volgen elkaar ook op rap tempo op. Wat ik erg fijn vind is dat het boek geen ‘omwegen’ heeft maar juist erg ‘recht door zee’ verteld.

Het mooiste aan het boek vind ik toch wel dat, zodra Katniss de arena in gaat, niet alleen maar het geweld wordt beschreven… maar ook het innerlijke conflict dat Katniss ervaart.

Heb jij deze trilogie gelezen? Wat is je favoriete personage?